Η ευθύνη κάθε ατόμου για την μοίρα του και για το μέλλον της ανθρωπότητας

Έκδοση κειμένου της εκπομπής «ТО ΚΛΙΜΑ. ТО ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΡΑ» με τη συμμετοχή του Ίγκορ Μιχάιλοβιτς Ντανίλοβ. Μέρος 4

(Σημείωση, οι συντομογραφίες στο κείμενο: παρουσιάστρια Τατιάνα - T , Ίγκορ Μιχάιλοβιτς Ντανίλοβ - IM) 

0:43:05 —  1:02:24

Τα κλιματικά προβλήματα δεν εξαρτώνται από τον  ανθρώπινο παράγοντα. Οι άνθρωποι μεταφέρουν την ευθύνη στη θρησκεία, την κυβέρνηση και τους μελετητές. Αλλά μια απλή ερώτηση: ποιόν θα φροντίσουν όλοι αυτοί; Ο κόσμος θα αλλάξει όταν κάθε άνθρωπος σταματήσει να φοβάται τον σατανά στο κεφάλι του και αρχίζει να λέει την αλήθεια. Οι πρόσφυγες είναι οι πραγματικότητες του σήμερα. Τι μας περιμένει; Όλες οι ταινίες καταστροφών είναι μια εύκολη πραγματικότητα ιστορία που μπορεί να είναι. Σχετικά με ένα θετικό παράδειγμα της δημιουργικής δραστηριότητας του ΔΚΚ «ΑΛΛΑΤΡΑ». Η ζωή φτάνει στη ζωή. Η πνευματική βοήθεια έρχεται μόνο σε εκείνους που ζουν τους νόμους του Πνευματικού Κόσμου. Η ευθύνη ενός ατόμου είναι να καταλάβει ποιος είναι και γιατί είναι εδώ. Το σύστημα βρίσκεται σε αγωνία. Τελευταία μέρα. Η ευθύνη για τη ζωή του πολιτισμού παραμένει με τον άνθρωπο.

Προηγούμενο άρθρο: «Έσχατοι Καιροί - ποιά επιλογή θα κάνει η ανθρωπότητα;» Μέρος 3

 

Τα κλιματικά προβλήματα δεν εξαρτώνται από την ανθρώπινη δραστηριότητα

Т: Ξέρετε, το συνειδητό πραγματικά αποφεύγει αυτό το θέμα πάση θυσία, επειδή …

ИМ: Φυσικά και αποφεύγει. Και πάλι θέτεις το ερώτημα, ότι μέχρι το 2030 η ανθρωπότητα θα αντιμετωπίσει προβλήματα, τα οποία δεν θα μπορούν να αλλάξουν πια. Λοιπόν, ας προσπαθήσουν να κάνουν αλλαγές τώρα.

Εάν όλη η ανθρωπότητα τώρα πάψει να παράγει, ας πούμε, CO 2, τίποτα δεν θα αλλάξει (Τ: Και οι άνθρωποι λένε αυτό ...), όλα θα εξελιχθούν όπως εξελίσσονται. Επειδή πολλοί, ακόμη και από τους ίδιους τους επιστήμονες που ανέφερες εδώ, καταλαβαίνουν πολύ καλά, ότι ο ανθρώπινος παράγοντας στην περίπτωση αυτή, είναι αμελητέος. Ναι, επηρεάζουμε λίγο, αλλά «λίγο», σε σχέση με αυτό που συμβαίνει στην  πραγματικότητα. 

Επειδή τα προβληματα που συμβαίνουν τώρα, έχουν προκληθεί από εντελώς διαφορετικές διαδικασίες.  Είναι κυκλικότητα και δεν εξαρτάται από τους ανθρώπους. Και ό, τι και αν κάνουμε τώρα, θα συνεχιστεί. Αυτό είναι φυσικό. Αλλά η ερώτηση είναι για την Έσχατη ημέρα: θα υπάρξει ή δεν θα υπάρξει.  Υπάρχει ακόμα χρόνος για να παρθεί η απόφαση από τους ανθρώπους. 

Αλλά και πάλι το συνειδητό θα πει:  «Και πάλι, χρόνος, και πάλι ιστορίες τρόμου». Όχι, δεν είναι ιστορίες τρόμου. Κανείς δεν τρομάζει κανέναν και ... δεν πρέπει να στεναχωριέται κανείς για αυτόν τον λόγο. Δεν χρειάζεται να μας ακούσετε. Για ποιο λόγο; Μπορείτε να ζήσετε, όπως ζούσατε πριν, και όλα θα είναι ακριβώς όπως ήταν πριν … Αλλά όχι για πολύ.

 

Τ: Είναι που, ξέρετε, ο άνθρωπος εναποθέτει τις ελπίδες του σε κάποιον, σε ότι έχει να κάνει με αυτά τα θέματα, ή στη θρησκεία, ότι θα τον σώσουν … Αυτή είναι μια πολύ συχνή κατάσταση, όταν στην αναζήτηση κάποιας λύσης σε μια  κατάσταση, οι άνθρωποι απλώς απευθύνονται στον Θεό με μια εσωτερική κραυγή βοήθειας, ζητώντας βοήθεια… 

ИМ: Αλλά και πάλι, τι ζητάνε; Για παράδειγμα, οι άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί σε έναν ναό, και αμέσως υπάρχει μια οδηγία από το συνειδητό: εφόσον είναι στο ναό,  απευθύνονται προς τον Θεό, αλλά ζητάνε υλικά αγαθά, γήινα πράγματα, αυτά που είναι αναπόφευκτα νεκρά. Και εδώ σημείωσε, οι άνθρωποι πάντα φωνάζουν μπροστά στον Θεό, αλλά σιωπούν μπροστά στον διάβολο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πολλά είναι κρυμμένα σε αυτό. Αξίζει να το σκεφτούμε.

Т: Επίσης, ο άνθρωπος στηρίζει την ελπίδα στους αρχηγούς της κυβέρνησης, ότι θα τον σώσουν, ναι.

ИМ: Και έχουμε πει πολλές φορές σχετικά με αυτό, ότι πάντα ο άνθρωπος θέλει να μεταφέρει την ευθύνη πάνω σε κάποιον άλλον. Αλλά και πάλι, οι αρχηγοί της κυβέρνησης, είναι Θεοί; Είναι  άνθρωποι, απλά συνηθισμένοι άνθρωποι. Είναι απλά που αυτοί οι άνθρωποι είναι προικισμένοι με εξουσία (επειδή την ήθελαν αυτήν την εξουσία, αλλά επίσης έχουν και την ευθύνη για αυτή την εξουσία).

Αλλά μια απλή ερώτηση: για ποιον θα νοιαστούν; Συγχώρα με: θα φροντίσουν τον αγρότη ή αυτόν που βάζει άσφαλτο, ή για τους αγαπημένους τους εαυτούς και τους κοντινούς τους ανθρώπους; Λοιπόν, έτσι δεν είναι;

Т: Για τους εαυτούς τους, δηλαδή, τέτοιο άτομο εστιάζεται περισσότερο στη διαφυγή, (αλλά όπως είπατε Εσεις, δεν υπάρχει κάπου να διαφύγει) παρά να λύσει ορισμένα ζητήματα και να ενωθεί  με τους ανθρώπους. 

ИМ: Ξέρεις, δεν θέλω να μιλήσω, γιατί στην πραγματικότητα, για τους ανθρώπους αυτό … θα βοηθήσει σε κάτι; Δεν θα βοηθήσει. Και εμείς θα τους πούμε ιστορίες τρόμου, για το τι μπορεί να συμβεί. Ναι; Αφού μπορεί και να μην συμβεί. Αξίζει να τρομάζουμε τους ανθρώπους; Για ποιό λόγο; Οι άνθρωποι πρέπει να πηγαίνουν στον Θεό μέσω της Αγάπης, και όχι μέσω του φόβου για το πετσί τους. Αυτό είναι το θέμα.

Т: Ξέρετε γιατί προκύπτει αυτή η ερώτηση, μου φαίνεται, πως είναι σημαντικό να επεκταθούμε για το ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να μεταφέρουν την ευθύνη για τη μοίρα τους στους επιστήμονες ή στους ηγέτες, επειδή έτσι λειτουργεί το σύστημα. Ψάχνει πάντα (IM: Φυσικά) κάποιου είδους μεσολάβηση (IM: Ναι, ναι) μεταξύ ενός ατόμου…

ИМ: Έχεις δίκιο: πάντα και παντού.

Т: Μόλις ο άνθρωπος καταλάβει, ότι ... όλα βρίσκονται στα χέρια του … 

ИМ: Ακριβώς όπως μια ασθένεια, σωστά; Ο άνθρωπος αρρώστησε — ρίχνει την ευθύνη στον γιατρό. Δεν βοήθησε — τη ρίχνει σε άλλο γιατρό: «Εκείνος ο γιατρός είναι κακός», αντί να αλλάξει πραγματικά τον τρόπο της ζωής του και να σταματήσει να είναι άρρωστος, σωστά; Υπάρχουν ανίατες ασθένειες, αυτό είναι επίσης αλήθεια. Κανένας γιατρός δε μπορεί να βοηθήσει με ασθένειες που είναι ανίατες.

Και για να μην φτάσει η ανθρωπότητα  σε μια ανίατη κατάσταση, τι χρειάζεται; Προληπτικά μέτρα, πάνω απ΄όλα. Και όλοι θα έπρεπε να το κάνουν αυτό.

 

Т: Απλά, ξέρετε, αυτό που με εξέπληξε επίσης είναι ότι από τη μια, ένας άνθρωπος μετατοπίζει την ευθύνη στους ίδιους τους επιστήμονες, «Αυτοί κάνουν κάτι εκεί, μελετούν κάτι, πιθανότατα θα μας βοηθήσουν».

Και την ίδια στιγμή, υπήρξε ένα γράμμα από έναν κλιματολόγο, ο οποίος λέει:  «Αποδέχτηκα αυτό το πρόβλημα μαζί με άλλους επιστήμονες, κατά κάποιον τρόπο κατάλαβα τι πρόκειται να γίνει, είναι πολύ τρομακτικό ακόμα και να υποθέσουμε ... (IM: ... καταστροφή) καταστροφή. Δεν θέλω με τίποτα να δω την οικογένειά μου ή τον εαυτό μου ή τη μελλοντική ανθρωπότητα ως μέλος αυτών των καταστροφολογικών ταινιών… Είμαι πραγματικά φοβισμένος! Αλλά το μόνο που κάνω,είναι το να δουλεύω από το πρωί έως το βράδυ ... »

ИМ: Αλλά το συνειδητό κλείνει το στόμα του επίσης, βλέπεις;

Т: Ναι.

ИМ: Αντί (Τ: το αποφεύγει) να σταματήσει επιτέλους να φοβάται αυτά τα φαντάσματα στο κεφάλι του, αλλά πραγματικά να βγει έξω, να σταθεί μπροστά στην ανθρωπότητα και να πει: «Παιδιά, έτσι είναι τα πράγματα». Μερικοί προσπαθούν, αλλά τους κλείνουν το στόμα. Τους στερούν την καριέρα τους και όλα τα υπόλοιπα, μόνο και μόνο επειδή οι άνθρωποι λένε την αλήθεια.

Αλλά όταν η επιλογή σου είναι  η ζωή των αγαπημένων σου, των απογόνων σου, ναι, ακόμα και αν ένα άτομο ζει ακόμη με επίγειες αξίες. Και τι είναι οι επίγειες αξίες; Οι απόγονοι, σωστά; Ας πούμε ένας άνθρωπος δημιουργεί μια επιχείρηση, κάτι κάνει. Για ποιον; Για τα παιδιά του, τα εγγόνια του, μπορεί ακόμα για κάποιον άλλον. Αλλά τι παιδιά και  εγγόνια θα υπάρχουν ακόμη και με την πιο αισιόδοξη εκτίμηση; Με συγχωρείς, εγγόνια ίσως δείς, δισέγγονα όμως, απίθανο.

Λοιπόν, έτσι δεν είναι; Άρα, τι πρέπει να γίνει; Να παραμείνεις πάλι σιωπηλός, επειδή θα σε απολύσουν απο την δουλειά σου ή κάτι άλλο, ή θα πουν «είσαι αιρετικός» ή κάτι άλλο; Ή να σταματήσεις να φοβάσαι, να πάρεις τις επιστημονικές σου αποδείξεις στα χέρια σου, και να αρχίσεις να αποδεικνύεις, και να υπερασπίζεσαι την άποψή σου. Ίσως, κάποιος να ακούσει. Λοιπόν, έτσι δεν είναι;

Т: Και όταν κάθε άτομο με τον ίδιο τρόπο …

ИМ: Και όταν κάθε άνθρωπος σταματήσει να φοβάται τον σατανά στο κεφάλι του, αλλά πραγματικά καταλάβει, ότι έχει το δικαίωμα να Ζει (και έχει το δικαίωμα να Ζει), και αρχίσει να μιλάει, τότε ο κόσμος θα αλλάξει. 

Αλλά όσο όλοι κάθονται και σιωπούν ή σκέφτονται «καλά, ναι, θα μιλήσω, αργότερα... τη Δευτέρα ... την επόμενη. Μα ποιος ξεκινά μια σοβαρή δουλειά τη Δευτέρα; Ας ξεκινήσω ... το Σάββατο. Μα ποιος κάνει οτιδήποτε το Σάββατο; Αφού είναι σαββατοκύριακο. Θα ξεκινήσω τη Δευτέρα!» Και έτσι είναι κάθε φορά. Και μετά ξέχασε για ποιό λόγο ήθελε να το κάνει αυτό, «μπορώ να ζήσω κι έτσι». Μπορεί, εάν αυτό, το λέει ζωή.

 

Т: Είναι απλά το πώς το συνειδητό βάζει εικόνες στο μυαλό των ανθρώπων, μέλη του κινήματος επίσης μοιράστηκαν αυτά που λέει, ότι «εκείνη τη στιγμή, όταν συμβεί κάτι, σε εκείνη την κρίσιμη κατάσταση, σε εκείνο το σημείο των γεγονότων, σίγουρα θα γίνεις ανθρώπινος,και θα αλλάξεις, και θα ...»

ИМ: Δεν θα γίνεις και δεν θα αλλάξεις. Λέγεται, ότι ίσως είναι απαραίτητες οι καταστροφές, έτσι ώστε οι άνθρωποι να το βιώσουν και να εξαγνιστούν, να γίνουν ανθρώπινοι. Αλλά η εμπειρία δείχνει το αντίθετο. Όταν παίρνουν το τελευταίο μπουκάλι νερού από ένα παιδί και όταν πυροβολούν μια ηλικιωμένη γυναίκα για ένα κομμάτι ψωμί, έτσι; Αυτή είναι η πραγματικότητα της ύπαρξης. 

Επειδή όλα, όσα επιβάλλονται τώρα στα κεφάλια των ανθρώπων, — είναι ως επί το πλείστον βία, σκληρότητα και επιβίωση με κάθε κόστος. Θα γίνουν οι άνθρωποι πιο πνευματικοί, όταν πρέπει να μοιραστούν μεταξύ τους ένα μπουκάλι νερό; Δεν θα διαφωνήσω, υπάρχουν ήρωες ανάμεσα στους ανθρώπους, αυτοί που θα δώσουν το μερίδιό τους σε κάποιον, για να παρατείνουν τη ζωή του. Υπάρχουν, φυσικά, τέτοιοι άνθρωποι. Αλλά σε αναλογία ποσοστού, πόσοι; Ορίστε και η απάντηση.

Οπότε τι μας περιμένει με μια τέτοια εξέλιξη; Ένοπλες ομάδες ανθρώπων; Και όλες οι ταινίες, που γυρίστηκαν είναι ένα ανάλαφρο παραμύθι της πραγματικότητας, που μπορεί να συμβεί. Το έχουμε πει πολλές φορές. Άλλωστε, το σύστημα όντως προβλέπει τα πάντα. 

Έχουμε ήδη αναφέρει στις εκπομπές τη μετανάστευση. Μόνο φαντάσου, έστω κι αν ένα δισεκατομμύριο ανθρώπων να αρχίσουν να μετακινούνται τώρα, για μετακόμιση αλλού, τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο. Πώς θα τελειώσει αυτό;

Т: Είναι απλά ενδιαφέρον το πώς το σύστημα επιβάλλει ακόμη, ναι, και σε προσφυγικά θέματα, σε θέματα μετανάστευσης, μια τέτοια θέση, ότι οι πρόσφυγες — είναι θύματα …

ИМ: Δεν είναι το ίδιοι άνθρωποι με σένα; Και όλοι παρακολούθησαν και σκέφτηκαν: «Θα έρθουν σε μένα». Γιατί «θα έρθουν σε σένα;» Γιατί να μην είσαι εσύ, φίλε μου, αυτός που θα πάει;! Τα πάντα μπορεί να γίνουν ακριβώς αντίθετα από αυτό που  σου λέει το συνειδητό σου. Θα αναγκαστείς να πας κάπου με την οικογένειά σου, σε ένα μέρος όπου κανείς δεν σε περιμένει.  Λοιπόν, έτσι δεν είναι; Και τότε τι; 

Т: Μερικοί θέλουν να τους δώσουν, άλλοι δεν θέλουν καθόλου να δώσουν: «Γιατί θα πρέπει εγώ να μοιράζομαι;» Έτσι επιβάλλει το σύστημα.

ИМ: Και όλοι νομίζουν,ότι κάποιος τους χρωστάει κάτι. Αλλά η αλήθεια είναι,ότι κανείς δεν οφείλει τίποτα σε κανέναν σε αυτόν τον κόσμο. Και αυτό είναι αλήθεια.

 

Ένα θετικό παράδειγμα το δημιουργικό κίνημα «ΑΛΛΑΤΡΑ»

Т: Υπάρχει επίσης αυτό το θετικό παράδειγμα: το Κίνημα «ΑΛΛΑΤΡΑ», επειδή ενώ το σύστημα χωρίζει τους ανθρώπους σε «φίλους και εχθρούς», καταλαβαίνουν ότι…

ИМ: Ξέρεις,τι σκέφτονται τώρα, εκείνοι, που μας παρακολουθούν για πρώτη φορά; Ότι καθόμαστε εδώ  και διαφημίζουμε το «ΑΛΛΑΤΡΑ», εκφοβίζουμε τους ανθρώπους και τους λέμε πόσο καλό είναι το κίνημα AΛΛΑΤΡΑ και ούτω καθεξής. Λοιπόν,αυτή είναι η αλήθεια. 

Т: Υπάρχουν εκείνοι, που ακούνε …

ИМ: Έτσι λειτουργεί το συνειδητό. Αλλά εκείνοι που ακούν, ξέρουν ποιοι είμαστε. Και εκείνοι που δεν ξέρουν; Και πώς να φτάσουμε σε εκείνους που δεν ξέρουν; Έναν προς έναν; Κάποιος είπε εδώ κάτι λίγα, κάποιος αλλού. Θα το πω απλά: φαντάσου ένα εργοστάσιο, όπου έχει πολύ θόρυβο, και στέκεσαι σε μια γωνία και μιλάς για την αλήθεια. Θα σε ακούσουν στην  άλλη άκρη;

Т: Οι άνθρωποι έχουν πια κουραστεί από αυτό το ψέμα, και μπορεί να ειπωθεί (IM: κουράστηκαν) ότι η αλήθεια ακούγεται πολύ …

ИМ: ...σαν κάτι συνηθισμένο.

Т: Ακούγεται πολύ δυνατά η αλήθεια, επειδή …

ИМ: Επειδή αντηχεί μέσα μας. Και το νόημα είναι.να μάθουμε να ακούμε αυτό τον ψίθυρο μέσα μας και να τον εμπιστευόμαστε, και όχι εκείνες τις κραυγές στο κεφάλι κάποιου, και να μάθει κανείς να σταματάει αυτές τις κραυγές στο κεφάλι του και να πάψει να είναι σκλάβος, που ελέγχεται από το σύστημα. Αυτή είναι η αλήθεια. Και αυτό είναι που πρώτα απ όλα πρέπει να μάθουν να κάνουν οι άνθρωποι ώστε να γίνουν άνθρωποι, και όχι ζώα.

Т: Θα επιστρέψω πάλι στους ανθρώπους από το κίνημα «ΑΛΛΑΤΡΑ», σε εκείνους που έχουν ενωθεί, επειδή …

ИМ: Λοιπον, συνέχιζε να διαφημίζεις …

Т: Επειδή στην κατάσταση που  βγαίνει…

ИМ: Αν και πρέπει να πω εδώ, για να είμαι ειλικρινής, πρέπει να σας πω, σας ευχαριστώ πολύ, φίλοι, για το ότι είστε πραγματικά μαζί μας, και για το ότι καταλαβαίνετε, και για αυτά που κάνετε! Αυτό είναι αλήθεια.

Т: Είναι πολύ ευχάριστο που, με το παράδειγμά τους, εμπνέουν και άλλους ανθρώπους (IM: Φυσικά). Και επειδή πρώτα απ 'όλα υπάρχει αυτή η Γνώση και  η κατανόηση …

ИМ: Πρώτα απ 'όλα, επειδή είναι ειλικρινείς (Τ: Ναι) και ελεύθεροι.

Т: Υπάρχει η Γνώση, αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό.

ИМ: Και στο πρόσωπό τους είναι γραμμένο το «ζωντανός», ναι;

Т: Και η ζωή, βέβαια, προσελκύει τη Ζωή, και για αυτό, αυτές οι διαδικασίες της δημιουργίας της Ζωής εξελίσσονται τόσο γρήγορα. Το σύστημα ξέρει μόνο πως είναι απαραίτητο να αποτρέψει την ενοποίηση των ανθρώπων …

 

 Η ζωή προσελκύει τη Ζωή

ИМ: Ας πούμε ένα παράδειγμα. Στην επιφάνεια, υπάρχει μια νεκρή έρημος: συμπαγής άμμος, βαθιές ρωγμές  στο έδαφος. Έβρεξε λιγάκι και ήδη το πρωί τα πάντα είναι πράσινα. Να ένα απλό θετικό παράδειγμα. Έτσι και εδώ — η ζωή προσελκύει τη Ζωή.

Т: Και πόσο γρήγορα πραγματοποιείται αυτό το ...

ИМ: Υπάρχει και ένα θετικό στοιχείο.

Т: Αναζωπύρωση... Ναι ...

ИМ: Φυσικά υπάρχει. Εάν δεν υπήρχαν αυτά τα θετικά στοιχεία και δεν υπήρχε καμία πιθανότητα, ας πούμε, θα μιλούσαμε μαζί σου τώρα για οτιδήποτε; Σε τι θα μου χρειαζόταν; Έχω πράγματα να κάνω σε άλλα μέρη. Εγώ δεν είμαι παθολογοανατόμος, είμαι μασέρ. Η δουλειά μου είναι  να βοηθώ τους ανθρώπους να απαλλαγούν από τον πόνο, έτσι ώστε η ζωή να είναι, ας πούμε, χαρούμενη και χωρίς πόνο, σωστά;

Т: Ο Αλ Τζαμπίρ - αυτός που θεραπεύει τις  καρδιές.

ИМ: Όμως εγώ θεραπεύω σπονδυλικές στήλες των ανθρώπων, καταλαβαίνεις …  Ενώ είναι οι καρδιολόγοι που θεραπεύουν τις καρδιές, είναι λίγο διαφορετικό.

Т: Απλά, ξέρετε, εδώ θέλω να πω ... δεν ξέρω, αν είναι αυτός ο σωστός τρόπος να το πω, να προσκαλέσω  τους ανθρώπους σε εδραίωση, σε ενότητα, σε αλληλοβοήθεια, επειδή, ξέρετε, ανακαλώ τα λόγια της Βίβλου: όπου δύο ή τρεις συγκεντρώνονται στο όνομά Μου, εκεί είμαι και Εγώ ανάμεσα τους. Και άλλωστε ακόμα και το συνειδητό κάθε ανθρώπου, δεν ξέρει πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα,όταν οι άνθρωποι ενωθούν στο Πνεύμα … 

ИМ: Επαναλαμβάνω: η πνευματική βοήθεια έρχεται από τον Πνευματικό Κόσμο μόνο σε αυτούς που γνωρίζουν και ζουν με τους νόμους του Πνευματικού Κόσμου, σωστά; Μόνο στους ελεύθερους δίνεται η δύναμη. Ενώ αν κάποιος είναι  δούλος, σε πλήρη υποταγή στον σατανά, θα έρθει σε αυτόν η βοήθεια από τον Πνευματικό κόσμο; Μια απλή ερώτηση. 

Ποιος θέλει να ενισχύσει τον εχθρό; Είναι σαν να, ορίστε ένα κακό παράδειγμα … Φαντάσου, φίλε μου, περπατάς μόνος σου, ήρεμα, δεν ενοχλείς κανεναν. Λοιπόν, σκοτείνιασε και εμφανίστηκαν γκάνγκστερ. Και τους λες: «Παιδιά, περιμένετε! Έχω ωραιότατα ρόπαλα, πάρτε τα. Για να μην τραυματίσετε τα χέρια σας, καθώς θα με χτυπάτε, εντάξει; Επειδη είμαι σκληρός». Ορίστε η απάντηση. Λυπάμαι για την ειρωνεία, αλλά είναι η αλήθεια. Για καλύτερη κατανόηση.

Т: Ίγκορ Μιχάιλοβιτς, σήμερα μιλάμε, για το πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να μην σιωπούν, αλλά να είναι ανοιχτοί και να εκφράζουν τη θέση τους. Και, φυσικά, και …

ИМ: Είναι πολύ πιο σημαντικό να καταλάβουν: να καταλάβεις, ποιος είσαι και γιατί είσαι εδώ. Αν ο άνθρωπος καταλαβαίνει, το ποιος είναι και γιατί είναι εδώ, και καταλαβαίνει ότι εκείνες οι 80% (ή και ακόμα και περισσότερο) σκέψεις στο κεφάλι του που είναι αρνητικές, δεν είναι δικές του και δεν τις χρειάζεται. Εάν αρνείται τα ψεύτικα εμπόδια που του έχει επιβάλει ο σατανάς … επειδή στην πραγματικότητα, του τα έχει επιβάλλει ο σατανάς.

Ο σατανάς δεν έχει χέρια ή πόδια. Τα χέρια και τα πόδια του είναι τα δικά σου χέρια και πόδια. Αυτός μόνο ψιθυρίζει στο κεφάλι — και ο άνθρωπος πράττει. Αυτός ψιθυρίζει στο κεφάλι — και ο άνθρωπος φωνάζει. Του μιλάει στο κεφάλι — και ο άνθρωπος πηγαίνει και σκοτωνει. Δεν είναι έτσι;  Έτσι. Ο σατανάς δεν σκότωσε κανέναν, εσείς  σκοτώνετε ο ένας τον άλλον, φίλοι μου. Και αυτό είναι αλήθεια. 

Εάν ο άνθρωπος το έχει συνειδητοποιήσει αυτό και απλά σταματήσει να εξουσιάζεται από όλη αυτή την αρνητικότητα, και δώσει την προσοχή του ως την κύρια πηγή σε οτιδήποτε είναι καλό και θετικό, ακριβώς στην Αγάπη, με πνευματική κατεύθυνση, τότε όλα θα αλλάξουν. Και εκεί, στην πραγματικότητα έρχεται η ελευθερία. Και μετά την ελευθερία έρχεται η Ζωή. Και τότε, ξέρεις, δεν έχει σημασία αν θα έρθει το τέλος του κόσμου ή όχι — για σένα, δεν θα έρθει ποτέ. Είναι οι νεκροί φοβούνται τον θάνατο. 

 

Το σύστημα βρίσκεται σε οδύνη.
Η ευθύνη για τη ζωή του πολιτισμού ανήκει στον άνθρωπο

Т: Ναι, φυσικά, μπορείς πραγματικά να το αισθανθείς. Αν δεις τι συμβαίνει τώρα στην κοινωνία,  αυτό που συμβαίνει στον κόσμο τώρα, ξέρεις, φαίνεται ότι το σύστημα βρίσκεται απλά σε κάποιου είδους οδύνη, ότι υπάρχει κάποια σύγχυση, κάποιο είδος τρέλας του συστήματος. Δηλαδή ξέρει το σενάριο του; 

ИМ: Ας πούμε απλώς ... Το σύστημα, είναι κάτι παραπάνω από ευφυές. Και, φυσικά, καταλαβαίνει την αρχή του τέλους του ούτως ή άλλως: ή θα τρώει ανθρώπινα υπολείμματα σε μια χωματερή για χίλια χρόνια, ή θα υπάρξει τουλάχιστον μια επανεκκίνηση.

Т: Δηλαδή, είναι ικανό ακόμα και για τέτοια μέτρα, όπως η αυτοκαταστροφή, ναι, κατά τη διάρκεια των κατακλυσμών, κατά τη διάρκεια όλων αυτών των συγκρούσεων, ναι;

ИМ: Αλλά με την ελπίδα ότι θα ξαναγεννηθεί αργότερα, — φυσικά και είναι ικανό, με την ελπίδα ενός μελλοντικού ρεβάνς. Και γενικά, το σύστημα είναι απλώς ένα πρόγραμμα, όπως και το σύστημα στο tablet σου. 

Т: Αυτό διευρύνει την κατανόηση, επειδή οι άνθρωποι τώρα πια καταλαβαίνουν ότι το σύστημα κάνει ό, τι είναι δυνατόν, αυτή την ώρα πριν από το θάνατό του, για να αποστραγγίξει όσο το δυνατόν περισσότερη προσοχή, για να …

ИМ: Αποθέματα ενέργειας. Λοιπόν, ας πούμε, αν ένα άτομο έχει μισογεμάτη δεξαμενή στο αυτοκίνητο του, πόση ώρα μπορεί να οδηγήσει; Ή μια γεμάτη δεξαμενή; Λοιπόν, ένα τόσο απλό παράδειγμα. Επομένως, το σύστημα προσπαθεί να γεμίσει τις δεξαμενές του ώστε να είναι γεμάτες, για παν ενδεχόμενο (Τ: Δηλαδη...). Σε κάθε περίπτωση μπορεί να του φανεί χρήσιμο. (Δηλαδη το συστημα…) Δεν έχει πολλές επιλογές. Έχει μόνο δύο … Για να είμαι ειλικρινής, και η ανθρωπότητα έχει μόνο δύο επιλογές.

Τ: Δηλαδή βγαίνει φυσικά,ότι από την μία, πόσο επιδέξια είναι διατεταγμένο το σύστημα. Δηλαδή, αντλεί αυτά τα μισά από μια δεξαμενή τώρα, και τα υπόλοιπα — όταν ένα άτομο γίνει υποπροσωπικότητα, έχοντας αποτύχει να εφαρμόσει...

ИМ: Αυτο, λοιπον, γίνεται σε μια κανονική ύπαρξη. Εμείς μιλάμε τώρα για αυτό που ονομάζεται η Έσχατη ημέρα.

 

________________

Επόμενο άρθρο: «Οι προαγγελίες των εσχάτων ημερών και πώς να επιβιώσει η ανθρωπότητα». Μέρος 5. (ΣΥΝΤΟΜΑ)

Н εκπομπή «ТО ΚΛΙΜΑ. ТО ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΡΑ» https://allatra.tv/en/video/climate-the-future-is-now