Бўлмаслиги Керак Бўлган Аномалиялар. Океанга Нима Бўляпти?

Бу ҳафта ҳам сайёрамиз хавотирли сигналлар беришни давом этяпти: — Испанияда бутун шаҳарларни қамраб олган даҳшатли тошқинлар. — Тинч океанида сайёрамизнинг бутун экотизимига хавф солаётган улкан иссиқлик тўлқини. — Панама кўрфазида хавфли тенденцияга айланиши мумкин бўлган апвеллинг ҳодисасидаги мисли кўрилмаган носозлик. — Аляскада ушбу кенгликлар учун ғайритабиий ҳодиса: «Халонг» тайфунининг қолдиқлари субарктика кенгликларига 170 км/соатга етадиган довулли шамолларни олиб келди. Бироқ асосий хавф кўзга кўринадиган офатлардан анча чуқурда яширинган. Ўлчами 5 микрондан 100 нанометргача бўлган триллионлаб микропластик заррачалари атмосферамизга ва океанларга сингиб боряпди. Бу заррачалар инерт чанг эмас: улар атмосфера физикасини тубдан ўзгартирадиган электростатик зарядни тўплаш каби ноёб хусусиятга эга. «Аллатра» халқаро ҳаракатининг тадқиқотларига кўра, микро- ва нанопластик «ўта самарали» конденсация марказларига айланиши натижасида: — Булутлар одатдагидан пастроқ шаклланади ва намликни узоқроқ ушлаб туради; — Сув томчилари йирикроқ ва оғирроқ бўлади; — Ёмғир ёғишни бошланганида, у Хатидзё оролида қайд этилганидай девордай ёғади. У ерда бир суткада 356,5 мм ёғин ёғиб, сўнгги 20 йил учун мутлақ рекордга айланди. Бундан ташқари, ушбу сунъий заррачаларнинг сувда тўпланиши унинг иссиқлик ўтказувчанлигини ўзгартириб, том маънода ортиқча иссиқликни океанда қамаб қўяди. Натижада табиий иссиқлик алмашинуви бузилади, қизиш кучаяди ва хавфли ёпиқ цикл ҳосил бўлади: геодинамик фаоллик океанни иситади, исиш пластикнинг парчаланишини тезлаштиради, унинг микрозаррачалари эса иссиқликнинг чиқиб кетишига янада кўпроқ тўсқинлик қилиб, сайёранинг қизишини зўрайтиради. Айнан шунинг учун энди тўфонлар Арктика кенгликларига етиб боряпти, сейсмик ва вулқон фаоллиги эса ортяпди. Буларнинг барчаси алоҳида ҳодисалар эмас, балки ягона жараённинг қисмлари. Агар биз жамият сифатида ўз хатти-ҳаракатларимизни ўзгартирмасак, яқин йилларда ортга қайтиб бўлмайдиган нуқтага етиб борамиз. Бироқ ўз саъй-ҳаракатларимизни — илм-фан, технология, сиёсат ва жамоатчилик фикрини бирлаштирсак  — биз йўналишни ўзгартириш имкониятига эга бўламиз. Бу энди «агар» эмас, балки «қачон» масаласи. Иқлим инқирози келажакда эмас, балки ҳозирнинг ўзида юз бераётганини қачон англаб етасиз? Ҳар бир қултум сувда ва ҳар бир нафасда муаммонинг зарраси борлигини қачон тушуниб етасиз? Инсониятнинг омон қолиши ҳозир ҳар биримизнинг ҳаракатларимизга боғлиқ эканлигини қачон қабул қиласиз? Ўйлаб ўтиришга энди вақт қолмади. Ҳозир биз ҳар қачонгидан ҳам кўпроқ бирлашишимиз керак — алоҳида давлатлар ёки минтақалар сифатида эмас, балки умумий муаммо олдида турган ягона инсоният сифатида. Чунки сайёрамиз бизни миллатларга ажратмайди. У бизнинг умумий харакатимизга жавоб қайтаради. Ҳали вақт борида, биз фақат ўз саъй-ҳаракатларимизни бирлаштириш орқали бу вазиятдан чиқиш йўлини топа оламиз. Бизнинг хулосаларимиз «АЛЛАТРА» халқаро илмий гуруҳининг кўп йиллик тадқиқотларига ҳамда аcадемиа.edu ва earthsavesciencecollaborative.cом сайтларида жойлаштирилган ҳисоботлардаги маълумотларга асосланган.